Cardo maximus było główną arterią miasta w czasach, kiedy Jerozolima była pod panowaniem rzymskim. Miała wtedy około dwadzieścia dwa metry szerokości, czyli mniej więcej tyle, ile dzisiaj liczą współczesne czteropasmowe autostrady! Obecnie wytycza granice Dzielnicy Żydowskiej jerozolimskiej Starówki.
![Jerozolima Cardo](https://feelfreetraveler.pl/wp-content/uploads/2021/01/125464485_361036428518332_8817772012091237458_n-1-819x1024.jpg)
Rzymskie Cardo w Jerozolimie
Cardo – to ulica przecinającą miasto lub obóz rzymski na osi północ-południe. Prostopadła do niej nazywana jest decumanus, i przebiega na linii wschód-zachód. W punkcie ich przecięcia znajdowało się zazwyczaj forum. Poza tym linie te decydowały o kierunku innych ulic w rzymskich miastach.
Nazwa Cardo pochodzi od łacińskiego słowa cardinalis, oznaczającego właśnie – główny. W starożytności ulica zaczynała się przy Bramie Damasceńskiej i dzieliła miasto na dwie równe części.
Dla pojazdów kołowych i jeźdźców przeznaczony był szeroki na 12 m pas drogi, a reszta dla kramarzy i przechodniów. Po oby dwu stronach drogi biegły rzędy, dumnie wznoszących się pięcio-metrowych kolumn korynckich, które podpierały drewniane zadaszenie. Pod zadaszaniem ustawiano kramy i stoiska, było to również miejsce, gdzie przechodnie mogli się schronić przed słońcem, czy deszczem.
Cardo pod ziemią!
Dzisiaj Cardo Maximus znajduje się 6 m pod ziemią! Podczas prac archeologicznych odsłonięto część Cardo z kolumnami i udostępniono do zwiedzania. Każdy ma do nich swobodny dostęp wprost z ulicy.
Dzielnica galerii i pracowni artystycznych
Inne elementy starożytnego Cardo zostały również pieczołowicie odrestaurowane i zmienione w pasaż ze sklepikami dla turystów. A jako, że jesteśmy w Dzielnicy Żydowskiej Starego Miasta, znajdziemy tutaj do wyboru do koloru mezuz, menor, jarmułek i innych żydowskich symboli religijnych, ładnie prezentujących się w licznych Galeriach, czy pracowniach artystów.
Dzielnica Żydowska
Dzielnica Żydowska, to jedna z czterech dzielnic jerozolimskiej Starówki. Jest usytuowana w południowo-wschodniej części Starego Miasta i ciągnie się od Wzgórza Świątynnego z tzw. słynną „Ścianą Płaczu” do Dzielnicy Ormiańskiej na zachodzie.
To najbardziej zadbana i najspokojniejsza dzielnica Starego Miasta. Bo praktycznie w całości odbudowana z ruin po 1967, kiedy to została wyburzona przez Jordańczyków w latach 1948–1967. Dzięki temu wszystkie ulice, domy oraz place są czyste, zadbane i stare-nowe 🙂
Stara-nowa dzielnica
Odbudowując domy zwrócono szczególną uwagę na zachowanie pierwotnego wyglądu dzielnicy. Jej centrum stanowi plac Hurva Square, z Synagogą Hurva i Złotą Menorą. Do XIX wieku głównym placem był Batei Mahaseh Square. Obecnie jest to mały placyk, na którym stoi tablica upamiętniająca wydarzenia z 1948 roku, kiedy to Jordańczycy zgromadzili tutaj wszystkich Żydów ze Starego Miasta i wypędzili do Zachodniej Jerozolimy.
Ślady odwiecznego konfliktu
Przy południowym krańcu Cardo znajduje się tez Muzeum Ostatnich na Szańcu, poświęcone właśnie ostatniemu wielkiemu konfliktowi zbrojnemu, który dotknął Jerozolimę.
Wystawa składa się z czarno-białych fotografii, pokazujących życie mieszkańców przez ostanie 15 dni obrony Dzielnicy Żydowskiej podczas wojny o niepodległość w 1948 roku. Dzielnica Żydowska była zajęta przez wojska arabskie przez 150 dni. W tym czasie 70 mieszkańców zostało zabitych, 350 uwiezionych, a 1400 wygnano ze swoich domów.