Są tu jacyś fani serialu “Król” nakręconego na podstawie powieści Szczepana Twardocha pod tym samym tytułem? A czy wiecie, że pierwowzorami głównych bohaterów kreowanych przez Arkadiusza Jakubika i Borysa Szyca były prawdziwe postacie?
“Tata Tasiemka” vel Kum Kaplica
Grany przez Jakubika “Kum Kaplica” to nie kto inny jak słynny “Tata Tasiemka”, czyli Łukasz Siemiątkowski zwany warszawskim “Al Capone”. Bojowiec Organizacji Bojowej PPS, weteran walk o niepodległość Polski i zagorzały socjalista, a także wpływowy polski gangster z koneksjami na szczytach władzy!
Rządził jednym z największych targowisk przedwojennej Warszawy słynnym Kercelakiem, gdzie jego polsko-żydowski gang wymuszał haracze, przeprowadzał Dintojry i trząsł całym miastem.
Ułaskawienie od samego Prezydenta
W latach trzydziestych “Tata Tasiemka” został nawet aresztowany, ale nie spędził dużo czasu za kratkami. Jego koneksje i przyjaźnie na najwyższych szczytach władzy sięgały daleko – ułaskawił go sam prezydent Ignacy Mościcki.
“Proszę mi tu zaprowadzić ład w mieście…”!
Innym znanym przyjacielem “Taty Tasiemki” – był też jego dawny towarzysz broni, Minister jak również Premier RP – Sławoj-Składkowski. Ten, kiedy jeden z “Doliniarzy” ukradł mu portfel, odzyskał go dopiero po interwencji u mającego dobre układy ze światem przestępczym „Taty Tasiemki”.
W środku podobno była karteczka – “Na przyszłość, Panie Ministrze, proszę zaprowadzić ład w mieście” :-)))
Natomiast Józef Łokietek – grany przez Borysa Szyca – to tzw. “Rabin”, lub “Doktor” – kumpel z “Chewry” “Taty Tasiemki”. Radykalny działacz PPS i komendant policji PPS, który kilkakrotnie na czele bojówki rozpędzał pierwszomajowe manifestacje komunistyczne, niekiedy posługując się bronią palną.
Rabin i Borys Szyc
Około 1935 r. Łokietek związał się ze światem przestępczym i ludźmi “Taty Tasiemki”. W środowisku nazwano go „Rebe” – Rabin, gdyż w młodości miał zostać… Rabinem.
Był synem Jakuba Józefa (Chaima Joska) Łokcia, niezamożnego żydowskiego sukiennika (niegdyś kowala), i Rywki Ruchli Łokieć z domu Grinberg. Uczęszczał do prywatnej szkoły religijnej „Talmud Tora” w Tomaszowie.
Postać barwna i nieprzeciętna – finalnie mimo zdobycia tytułu doktora chemii na Uniwersytecie w Genewie – stanął na czele nowo sformowanej bojówki, stosując terror i szantaż, wymuszał łapówki od handlarzy i rzeźników, a swą siedzibę miał w legendarnej knajpie u “Grubego Joska” na ul. Gnojnej w Warszawie.
Szemrany półświatek polsko-żydowski
To co nie zawsze udawało się na szczytach władzy, czy w stosunkach polsko-żydowskich tzw. “porządnych obywateli” świetnie sprawdzało się w szemranym półświatku.
Słabsze bariery społeczne na marginesie obu społeczności, polskiej i żydowskiej, sprzyjały kontaktom w świecie przestępczym. Powstawały mieszane bandy złodziejskie lub przemytnicze, przestępcy-chrześcijanie korzystali z usług żydowskich paserów i odwrotnie.
Melina, Chewra, bajzel i dintojra
Związki te pozostawiły ślad w gwarze złodziejskiej – z języków żydowskiego pochodzą np. takie słowa, jak: “melina” (jid. malim zajn = ukrywać, taić), czyli kryjówka na skradzione rzeczy lub lepiej powiedzieć w tym przypadku “fanty”.
“Trefne”, czyli nieczyste, zakazane pożywienie w judaizmie – funkcjonuje do dziś jako “trefny”, “kradziony towar”.
“Mojre”, czyli z hebrajskiego mora – to nic innego jak strach, posłuch i szacunek w półświatku.
“Dintojra” (hebrajskie: din Tora = sąd religijny) – to słynna zemsta, sąd złodziejski.
A “Chewra” – z hebrajskiego towarzystwo, grupa – w przestępczym światku zyskało miano bandy, czyli inaczej gangu.
Dajemy cynk…!
Dajemy Wam cynk, że warto obejrzeć ten serial, i poznać też prawdziwe historie serialowych bohaterów. I to nieprzypadkowo “dajemy cynk” – bo słowo to ze złodziejskiej gwary, również wywodzi się z języka jidisz.
Jak również, “git”, “sitwa”, “geszeft” czy bajzel, który w przestępczym światu oznaczał nic innego jak burdel.
Ale nie tylko Warszawa miała swoje przedwojenne mafie. Nie inaczej było w wielkim mieście robotniczym, jakim była Łódź, gdzie kwitło życie gangsterskie.
Łódzki “Król Dintojry” – Ślepy Max vel Menachem Bornsztajn
Postrachem wszystkich był “Król Dintojry” – Ślepy Maks, czyli Menachem Bornsztajn, który założył stowarzyszenie „Bratnia Pomoc” (Ezras Achim), mające w swych założeniach wspomaganie biednych rodzin żydowskich. A w praktyce prowadził oficjalnie Biuro Próśb i Podań „Obrona”, gdzie wszelkie wnioski, skargi i zażalenia rozpatrywał osobiście…
Krzywdy ludzkie były rekompensowane, długi spłacane, biedota otrzymywała datki, a to, co skradzione, bardzo szybko wracało do właścicieli, oczywiście za drobną opłatą lub oświadczeniem lojalności wobec dobroczyńcy.
Jego biuro cieszyło się niesamowitą popularnością, a Maks otrzymał nawet określenie łódzkiego Robin Hooda…
Bruderferajn jak Cosa Nostra
Warszawa drżała przed “Związkiem Tragarzy” – “Doktora Rabina” oraz grupą “Taty Tasiemki”, Łodzią trzęsła Dintojra z Bratnią Pomocą “Ślepego Maksa”, a żydowska mafia “Bruderferajn” swymi mackami potrafiła opleść całe Wilno.
Nie inaczej działo się również w Krakowie, Lwowie czy innych polskich miastach: “Banda Władka” działała w Sosnowcu, “Biali Bracia” w Łodzi, po regionie łódzkim grasowała także banda “Władców Nocy”, a w progi nie tylko stołecznych, lecz także pabianickich i zgierskich banków wstępował słynny “Szpicbródka”.
Mafie jak z filmów…
Przed II wojną światową wcale nie trzeba było szukać w prasie sensacyjnych i jakże egzotycznych informacji o działalności wielkich zagranicznych syndykatów zbrodni, takich jak Camorra, Yakuza czy Cosa Nostra. W nowo odrodzonej Rzeczypospolitej organizacje przestępcze działały już od dawna.
A jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o “Królach Dintojry”, którzy swoim zasięgiem obejmowali nawet słynne Las Vegas! Kto to był “Urke Nachalnik”, czyli przestępca literat i gdzie powstała międzynarodowa szajka handlu kobietami?!
Zapraszamy na nasze Gadanie na Ekranie!
Dintojra i szemrane sprawki, czyli w cieniu żydowskiego półświatka!
Zapraszamy! Polecamy!
